Terwijl ik dit intro-stukje schrijf is het midden op de dag. Ik heb me vanmorgen ontzettend geconcentreerd op dochter om haar door de dagtaken heen te trekken. Ik begrijp wel dat haar motivatie aan het afnemen is. Het overschrijven van sommen ervaar ik zelf ook als ‘supersaai’, maar ik kan mij ook voorstellen dat op deze manier de stof wellicht beter zal beklijven. En probeer haar wederom te motiveren en aan de gang te houden.
Wat mij telkens aan het twijfelen brengt is of we hier als ouders nu wel goed aan doen. Om zo toegewijd en écht fanatiek ons best te doen om de gevraagde stof te onderwijzen. Want thuisonderwijs is écht onderwijs en niet alleen maar een kind (zelf) huiswerk laten maken.
Ik ben stiekem bang dat dochter straks (na de corona-periode) alles wéér moet herhalen. Want zorgelijk en eerlijk vraag ik mij af of de rest van de klas (ouders) net zo actief zijn als dat wij dit zijn. Hoe is het level straks wat overblijft na deze periode? Het lijkt me voor docenten best een complexe opgave om het peil straks te checken bij hun leerlingen. Ik ga er vanuit dat dit in de nabije toekomst getest zal worden. En of er nú ook al wordt gecheckt of kinderen op peil blijven. Ik heb hier inmiddels best veel vragen over. De afweging die ik namelijk maak is: Hoe zinvol is het dat wij nu in deze periode zo veel tijd (ten koste van andere dingen die misschien ook wel heel belangrijk zijn nu om te beleven en ervaren) spenderen aan het onderwijs, als straks blijkt dat de kinderen toch weer alles ter herhaling aan geboden krijgen. Vanuit haar school is namelijk geschreven dat de leerlingen werk moeten krijgen met enkel een onderhoudende functie.
Bij zoon maak ik mij daar minder druk over, omdat het Montessori palet zo ruim is. En dit onderwijssysteem heel individueel is ingericht. Hij kan straks (bijvoorbeeld middels Snappet) gewoon verder waar hij was gebleven en wordt dagelijks via chat-functies geholpen en begeleidt bij opgaven waar hij niet (direct) uitkomt.
Ga nou eens spelen!
Bas had aangegeven vanmorgen beschikbaar te zijn voor uitleg of hulp, maar telkens wanneer ik zijn hulp goed kon gebruiken zat de deur dicht en hoorde ik hem bellen met collega’s. Alle begrip uiteraard maar het vraagt echt (nog steeds) veel geduldig vermogen en flexibiliteit van mij. Hoewel ik met volle concentratie dochter hielp, werd ik telkens afgeleid door kleuter die echt het samenspel mist. Met puzzeltjes, kleurplaatjes en een opdrachtje (verstop een paar chocolade-eieren, dan gaan we als je broer en zus klaar zijn met hun werk, de eieren zoeken!) hield ik hem aardig ‘zoet’. Ik vond het heel eerlijk gezegd niet eenvoudig (om geduldig te blijven) en wilde zo vaak zeggen (snauwen):
‘Ga nou eens spelen!’. Gelukkig deed ik dit maar 1 (ok misschien 2) keer.
Kleuter verdient kleutertijd!
Het is niet eerlijk want kleuter verdient zijn momenten. Toen de opgaves van de oudsten het even toelieten heb ik kleuter even apart genomen en hebben we samen gezellig in de keuken een zoutdeeg gemaakt (nav een blog van Lady Lemonade).
Ik heb hem alles uitgelegd en liet hem zelf de ingrediënten in de bak doen, daarna lekker kneden. Het werd een súpermooi glad deeg. Klei-deeg. Hij genoot. Ik ontspande.
‘Lijkt op brood hoor mama, lijkt écht op brood!’
Het was een goede afwisseling voor de andere 2 kinderen om tussen taal en sommen even met hun handen te werken. We hebben wat gekneed en geprobeerd te maken: Kuikens, hangertjes, hartjes, een rat…
Het was fijn. Morgen gaan we de werkjes verven, daarna bakken en tot slot lakken.
En toen de tuin in. De zon in.
MOEN festival 6 juni
Bas bakte eieren voor de lunch en ondertussen deed ik een spoed-klusje voor MOEN festival. Gister heb ik Petra gesproken aan de telefoon en toch wel geadviseerd om het mooie eerste MOEN festival uit te stellen naar 2021. Een pittige knoop voor haar om door te hakken, ik voel met haar mee en besef hoeveel (verloren) energie dit kost en heeft gekost. Ik ben verantwoordelijk voor de volledige huisstijl en uitingen van het festival en denk met Petra mee, al 1,5 jaar voorbereidingen.
Het programmaboekje had ik zo goed als af en klaar staan in de pc, in afwachting van de laatste details en tijden, ik ben stiekem zo trots op het boekje met de nieuwe plattegrondjes en verheugde me erop om het gedrukt (en dus fysiek) in handen te hebben op 6 juni maar een betere beslissing heeft Petra nu niet kunnen nemen. Een tegenslag voor zo’n mooi bedacht event, waarop we van duurzaamheid een feestje zouden gaan maken. Maar misschien is dit uitstel ook wel een kans om een nóg mooiere duurzame dag te gaan realiseren in 2021 🍀 Ik gun Petra en haar team voor nu alle begrip toe en energie in deze fase en alles wat daar bij komt kijken en ondersteuning vanuit de overheid. En hoop dat alle bezoekers nog een jaartje kunnen wachten.
Take me to the beach
Tijdens de lunch besefte ik dat we zo hard aan het schoolwerk hadden gewerkt dat op de kosmische les na en het half uurtje lezen, alles afgestreept was! Ik vond dat we er wel even tussenuit mochten. Na 3 weken thuis en in tuin, gunde ik de kinderen een ruime(re) blik en andere omgeving. De kust heelt en herstelt mij áltijd. Het horen en zien van de zee, het zware lopen door het zand, de mooie natuur in de duinen. We hebben een klein wandelingetje gemaakt en zijn flink uitgewaaid. We namen een tas vol zand mee voor de laatste opdracht van vandaag…
De kringloop van stenen
Na het uurtje strand zijn we thuis weer aan de slag gegaan met de les over stenen. Bas had de PowerPoint presentatie (de les) uitgeprint en een vergrootglas erbij gehaald. Hij las het eerste deel van de les voor en toen kwam algauw de opdracht om wat zand en stenen erbij te nemen. De kinderen vulden een schaaltje met zand uit de tas van het strand vandaag en mochten een paar stenen uit de tuin pakken. In onze voorbak ligt een rijke verzameling stenen uit zowel Nederland, Duitsland, Portugal en noem maar op.
Het was een ontzettend leuke leerzame les. Na het bekijken van de stenen (en dus ook het zand) via het vergrootglas, keken we met z’n 5en het bijbehorende klokhuis filmpje over stenen en zo leerden Bas en ik ook nog wat kleine dingen! Een echte aanrader voor als je van stenen en natuur houdt. De ‘grappige’ filmpjes vind ik dan Antroposofisch benaderd wel wat minder geschikt. Met name voor de nog jonge kleuter. Die heb ik wel echt moeten influisteren dat het ‘nep’ en ‘grappig’ bedoelt is. Daarentegen vonden de andere twee het hilarisch en hebben geschaterd van het lachen. Ik moet zeggen, het filmpje met het varkentje vond ik ook wel echt heel grappig.
De 2e opdracht was het (na)tekenen van de kringloop van de steen. Dit is voor de kleuter nog te hoog gegrepen. Daarom liet ik hem fijn spelen met de verzamelde en onderzochte stenen en zandbakjes. Ik pakte er wat olifanten figuurtjes (Schleich o.a.) bij en daar heeft hij heerlijk mee zitten rommelen. Hij kan zich op dit moment het allerbeste vermaken met (binnen)zand, liefst in combinatie met autootjes (werkvoertuigen) en stenen. Ook vindt hij tollen heel leuk. Daar wil ik morgen wat meer mee gaan doen, alle tolletjes die we in huis hebben verzamelen en ze proberen en observeren.
After dinner
Na het eten hebben wij nog even aan after-dinner-art gedaan. Nav een filmpje van Juf Sterre. Ik liet het korte filmpje zien aan de kinderen en had het materiaal al uitgestald klaar staan. Het materiaal in het filmpje (crayon rocks, stockmar krijt en verf) heb ik allemaal in huis, maar ik koos ervoor om met iets eenvoudiger materiaal te werken. NEOCOLOR II is een waskrijt, dat intens is van kleur en uitvloeit wanneer je er met een nat kwastje (enkel water) overheen gaat. Bij NEOCOLOR I (wat je vaker ziet in de tekenvakwinkels) lukt dat niet. Het blikje NEOCOLOR II krijtjes heb ik al vanaf 3HAVO. Ik gebruik het zo af en toe nog (met de kinderen) en het blijft prachtig. Zo zie je maar, kwalitatief teken- en schildermateriaal kan jaren mee gaan.
Het resultaat, ‘gekleurde geodes’ sloten natuurlijk mooi aan bij de eerdere kosmische les van vandaag over stenen.
Voldaan en uiterst vermoeid, sluit ik deze donderdag af.
wendydeboer.wordpress.com 