Vanmorgen stond ik vrolijk maar niet volslapen op. De nachten zijn vrij kort. Ik ben ’s avonds moe en heb iedere keer het voornemen om iets relaxt te doen, maar toch trekken actualiteiten programma’s dan toch mijn aandacht, stukjes Jinek, op 1 en het nieuws.
Waarna en waartussen ik in gesprek raak met Bas, allerlei eigen theorieën loslaat op deze periode van crisis en vervolgens mezelf moet beschermen dat ik niet in een soort filosofische gedachtestroom raak. Zo hadden wij het gisteravond (met een borrel) over tijdsbegrippen en uitdijingen van de kosmos. Bas kon het niet laten nog wat wetenschappelijke Engelstalige opinieartikelen gade te slaan en voor je het weet is het middernacht.
De avonden hier in Den Haag zijn stil. Waar we het gewend zijn om voortdurend een verkeerstroom te horen, wanen we ons nu ergens in een huisje in de Ardennen. Iedere avond zijn er 2 vragen 2 die me het meest bezig houden:
Hoe lang gaat deze lockdown duren?
Hoe gaat de opbouw/ tijd ná de corona eruit zien?
Goed begin
De thuisschooldag begon ontzettend leuk. Ik knipte met de kleuter leuke tijgertjes. Ik deed de staarten, hij de rest van het lijf. Soms had een tijgertje even een pleistertje nodig (plakband). Het werkblad met de tijgertjes kregen we van een vriendin. Zij liet haar man een tasje langsbrengen met allemaal heel mooie cadeaus voor de verjaardag van Karel. Daarin zat ook een prachtige set postkaarten om in te kleuren voor dochter en leuke knutselbladen voor kleuter.
Ik verbaas me erover wat een stappen kleuter zet in alles wat hij doet en zegt.
Hij mist de groepsdynamiek, de interactie, het samenspel met leeftijdgenoten. Nu, in deze periode beweegt hij zich in een klimaat van leren, waarin we veel met elkaar praten, over taal, rekenen en actualiteiten. Hij mag meekijken als zijn broer een drumles doet via Skype met zijn meester van de Muziekacademie en kijkt over de schouder van zus mee als ze aan haar werkstuk werkt over ”het ei”. Allemaal mega leerzaam, maar wel boven zijn niveau. Het is niet verkeerd of fout. Kleuter is leergierig, maar mijn intuïtie zou hem liever nog wat meer beschermen. Het is lastig om hem bezig te houden, terwijl ik mij ook buig over het leerwerk van de oudsten. Ik hoop dat ik de komende dagen nog wat meer vindt om dit beter te combineren.
Dochter deed een meeting met de helft van haar klas en de meester via Zoom en werkte goed door in haar werkboek taal. Ik gaf aan zoon weer wat aandacht aan -nk en -ng woorden en dat begint hij nu te beheersen. Bas lastte een pauze in van werk en nam de plus-les op zich. Op woensdag heeft zoon op zijn school plus-lessen (o.a. techniek / wetenschap). Ik had 3 opdrachten klaargelegd. De plus-les bestond uit een stencil kosmische waar of niet waar beweringen (vanuit school), het in elkaar zetten van een tandenborstel-robotje én tot slot het spel Cubissimo openmaken en spelen (dat hij zaterdag op zijn verjaardag had gekregen van mijn ouders). Dit 3D-denkspel van Djeco beproeft je geduld en is uitmuntend geschikt voor kinderen die een uitdaging nodig hebben.
Raar gedrag door rommelige moeder
En toen werd het rommelig. De hele dag werd rommelig. Terugblikkend kwam het hier op neer: ik had gewoon even geen zin meer. Dit is dag 10 van de corona-stay-at-home-periode en ik merkte dat ik te veel zin had om mijn eigen dingetjes te doen. Gewoon even wat rommelen, instagrammen, post maken voor een vriendin. Mijn mail checken, een klusje doen voor Gingerfairy.
Ik heb altijd veel om handen en trek dingen ook graag naar mij toe. Maar doordat het thuisonderwijs veel van mijn tijd opslorpt, is er een hoop blijven liggen. Letterlijk: stapels met papieren, brieven, post en tijdschriften, maar ook gewoon werkklusjes, te lezen artikelen online enz.
Doordat ik de touwtjes liet vieren, gingen de kinderen ook ”raar” doen. Ik denk dat iedere meelezende ouder begrijpt wat ik bedoel. Het komt neer op: zeuren, in elkaars zone lopen, weerstand op alles wat je vraagt, in de keukenkast ritselen, rommel maken, niks opruimen, nog meer zeuren.
Het hoort erbij. Ik heb het omarmd en gelaten. Een filmpje opgezet en een biertje uit de koelkast gepakt. Even gaan zitten in de zon en gedacht: morgen weer een dag!
In de komende periode wil ik mijn blog oppakken om mijn (pedagogische) visie, ervaringen en inspiratie te delen in deze periode van thuisblijven.
Ik ben moeder van 3 kinderen:
Kleuter (4) Vrije school onderwijs, kleuterklas
Zoon (8) Montessori onderwijs, middenbouw (groep 4)
Dochter (10) Vrije school onderwijs, klas 5 (groep 7)
Kleurplaat voor kinderen die nu thuis werken en leren! Klik hier
wendydeboer.wordpress.com 