1 mei

Te midden van de meivakantie deed ik iets leuks met de kinderen.
Iets heel spontaans waarvan ik eerlijk gezegd zelf nog niet eerder had gehoord.
Wat hopelijk blijdschap brengt aan anderen. Het gaf ons in ieder geval een heel vrolijk en voldaan gevoel…

Het is 1 mei, maandagochtend. We startten met ontbijt en het aanpassen van de seizoentafel. Met veel roze (mijn lievelingskleur en de kleur van de bloesembomen in onze wijk) en lieve dieren (vogels: koolmees en mus, zoals in onze tuin zoveel aanwezig, poesjes) en de touwtjes van de pinksterboom, leven we met deze seizoentafel toe naar het lichte Pinksterfeest, mijn verjaardag en ook een beetje de ONbeurs (Ouders Natuurlijk Beurs).

Op internet vond ik gisteravond een leuke tip om op 1 mei te doen…
Zo gezien, zo gedaan… We knutselden kokertjes, dat werden bloementasjes, ik liet ze mijn dochter versieren en ik vond haar ontwerp magnifiek! Een regenboogje en dan met zwarte letters ”1 mei” erbij.
Na wat spelen in de tuin besloten we een wandeling te maken, het was wel wat bewolkt, maar we waagden het erop! Eerst wat dagelijkse boodschappen doen en daarna met een mandje in de hand op zoek naar (veld)bloemen om te plukken.

We maakten een fijne wandeling en kwamen uit bij 1 van onze meest favoriete speeltuinen in de buurt waar ook picknickbankjes en picknickweide is. Een rustige plek om te spelen, uit te rusten én onze mei-tasjes te vullen met boeketjes.
Terwijl dochter & zoon nog wat in het veld scharrelen en madeliefjes en paardenbloemen plukken samen, begin ik met het vullen van de tasjes. Het is zo gedaan, zoveel moeite is het helemaal niet zo’n activiteitje.

Het idee van de gevulde bloementasjes is, dat je ze bij iemand aan de deur hangt (op 1 mei). Om iemand in het zonnetje te zetten, gewoon zomaar, om iemand te verrassen…

Als het tijd is om te gaan overleggen we (dochter en ik) waar we de tasjes zullen ophangen, of eigenlijk bij wíe.
Dochter wil er sowieso 1 bij onze directe buren aan de deur hangen en ik kies 2 lieve buurvrouwen iets verderop uit. Dan houden we nog 4 tasjes over. 1 tasje doen we bij iemand waar we later vandaag nog komen (en houden we dus even achter in ons mandje) en de andere 3 besluiten we te doen bij mensen die we niet kennen! Gewoon random in de wijk. Dat is zo grappig.

Dochterlief loopt keurig op alle voordeuren af. Stiekem vindt ze het wel spannend (ze hoopt dat de deur niet ineens opengaat!). Ik loop achter haar aan en maak een foto van ieder tasje.
Een mooi aandenken aan dit leuke spontane projectje.
En ook om dit met mijn lieve volgers te delen.

We kwamen helemaal moe (voldaan) maar ook blij thuis. Het voelt zo verbindend en hoopvol om met elementen van de natuur te werken, het kost allemaal niets, als je ziet hoeveel kleur je kunt vinden in de natuur en wat je kunt uitdelen, dat brengt zoveel vreugde en vitaliteit.
Ik hoop met dit blog andere (groot)ouders of verzorgers te kunnen inspireren.
Reacties zijn welkom!
En ik vind het leuk om te vernemen, als je dit ook bent gaan doen (met kinderen).