Als bewuste voltijd moeder ben ik best kritisch (lees: doordacht) in waar ik mijn kinderen aan bloot stel. Zo laat ik mijn kinderen geen live-tv zien (je weet nooit wat er komt, ofwel je kunt van te voren niet inschatten met welke beelden ze geconfronteerd worden) en mogen zij niet mee kijken op mijn smartphone (om dezelfde reden).
Ook zien zij nooit ”grote mensen” -programma’s, zoals het nieuws. Al die grote pratende onbekende hoofden op tv, over onderwerpen die zij toch niet kunnen volgen en vol emoties, die bij mijn (hoog gevoelige) kinderen stevig kunnen blijven hangen, daar doe ik hen geen plezier mee.
Ik voed hen ook kritisch met beelden in prentenboekjes, postkaarten en tijdschriftjes en laat hen spelen met speelgoed wat hen goed past, qua fantasie en ook qua educatie.
Tijdens mijn afstuderen (Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag) ruim 10 jaar geleden, nog voordat ik moeder werd, schreef ik mijn scriptie over o.a. het spelen van kinderen en kindermeubels ofwel de wereld van het kind en de ontwerpen die voor hen gemaakt werden/ worden. Chronologisch zocht ik de ontwikkeling uit wanneer de behoefte ontstond en hoe ontwerpers startten met het uitdenken van materiaal voor kinderen, zowel bij meubels als speelgoed, wat nagenoeg tegelijk opliep. Een interessant onderwerp waar ik nog lang over door kan schrijven en verder onderzoek naar zou willen doen. Maar daar gaat dit blog niet over…
Een oude (11 jr) schets van dat ik ruimte(s) wilde inrichten voor de beleving en wereld (gezichtsveld) van het kind.
Ik ben van mening (o.a. n.a.v. mijn scriptie, maar ook door ervaringen nu als moeder en werken met kinderen tijdens studie) dat kinderen eigenlijk helemaal niet veel nodig hebben om zich te kunnen vermaken. En dat juist less is more heel goed werkt als we het hebben over ontdekken, spelen en dus leren.
Anno 2017 heeft ieder huishouden ongelooflijk veel speelgoed, wij ook. We vieren Sint, Kerst, verjaardagen, zwemdiploma’s en overal worden cadeautjes (lees: speelgoed) voor gegeven.
Toen onze oudste 1 werd, gaven wij haar vierkante Grimms blokken en mijn man en ik haar ieder een Ostheimer dier (een ijsbeertje en een olifant). Basisvol speelgoed, met als een idee om dit verder uit te breiden. Nu 7 jaar later, hebben we een mand vol houten dieren inmiddels. Onze 3 kinderen krijgen er 1 in December, 1 voor hun verjaardag en soms een houten kipje of haasje o.i.d. met Pasen bij het ontbijt, lief ingepakt op het bord.
We hebben nu een mooie verzameling houten dieren, om mee te spelen, te stapelen, te leren, neer te zetten (bij seizoentafel) en om over te praten. Want dát is nou ook zo leuk, nu de oudste 2 ouder worden, komen er vragen op en kunnen wij als ouders steeds meer uitleggen. Welke dieren vormen gevaar? Welke dieren leven in hetzelfde gebied? Waar op de wereld? Hoe is hun gedrag? En bij onze jongste van 1,5 leren we de geluiden, en de woorden: HOND wafwaf, POES miauw.
Zo’n houten dier is simpel, je kunt het niet opendoen, het maakt geen geluid, het licht niet op en het rammelt niet. Oh en het gaat ook bijna niet stuk 😉
Goed basic speelgoed en daarmee goed creatief spel draagt bij aan de ontwikkeling (oplossingsgerichtheid en kennis) van ieder kind.
Ik las een tijdje geleden in een Feng Shui- boek, dat houten figuren (dieren) een prettige decoratie in huis zijn, omdat ze een goede energie afgeven. Evenals iets glimmends (bijvoorbeeld een bol) en edelstenen en ook verse bloemen (rode rozen in de slaapkamer bijvoorbeeld voor en goed liefdesleven).
En het klopt, ook ik als volwassenen, los van dat ik moeder ben, geniet enorm van die prachtige houten dieren, hun vorm en hun matte structuur.
Er zijn 2 grote merken dieren: Ostheimer en Holztiger.
Wij hebben de meeste van Ostheimer, maar er zijn ook een paar Holztigers bij ons komen wonen… Die laatsten zijn goedkoper in aanschaf en iets feller van kleur en hun coating is wat glimmender.
Beiden merken heeft ons gezin in het hart gesloten.
Wil jij ook aan de houten dieren?
Ostheimers koop ik graag bij Matruschka in Den Haag.
Of online bij Regenboog & Co of Kleine Duimpjes.
En Holztigers via Het Rijk vol Kleuren in Zoetermeer.
Holztigers zijn goedkoper maar net zo lief als Ostheimers http://www.hetrijkvolkleuren.nl
wendydeboer.wordpress.com 